Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Κινηματογραφικά...και άλλα

Μέσα στον χαμό των ημερών είπα κι εγώ να κάνω μια απόλυτα mainstream κίνηση, όντας κορασίδα και να πάω να δω τις πολυδιαφημισμένες ‘’Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι’’.Αγοράσαμε τα εισιτήρια κάποιες μέρες πριν γιατί διαφορετικά δεν υπήρχε περίπτωση να βρούμε ούτε μια θεσούλα στην άκρη της αίθουσας και περιμέναμε υπομονετικά τη ‘’μεγάλη στιγμή’’
Να πω την αλήθεια δεν ανυπομονούσα ιδιαίτερα να το δω σε αντίθεση με φίλες,γνωστές και την αδερφή μου που ανυπομονούσαν.Είχαν διαβάσει το βιβλίο και όπως καταλαβαίνετε είχαν ανεβάσει το πήχη ‘’ψηλά’’.(Ή χαμηλά…)Τέλος πάντων εγώ το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει γιατί δε μου φαίνεται του γούστου μου και από λογοτεχνικής άποψης δεν πρέπει να είναι κάτι ιδιαίτερο,αλλά δεν το έχω διαβάσει,άρα δεν έχω δικαίωμα να μιλήσω.Γα το βιβλίο.Γιατί την ταινία την είδα άρα και θα καταθέσω την άποψη μου χωρίς φόβο και πάθος που λένε.




Πραγματικά εντυπωσιάστηκα από το πόσα εισιτήρια έκοψε η ταινία ήδη τις πρώτες μέρες.Οπότε λέω δε μπορεί θα ‘ναι καλή.Βέβαια εδώ είναι που δεν πρέπει να ξεχνάμε το marketing.Γιατί για σκεφτείτε πόσο μα πόσο διαφημίστηκε αυτή η ταινία ήδη από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη.Και φυσικά στα πλαίσια της προώθησης τι θα έκανε κάθε διαφημιστής που σέβεται τον εαυτό του;Θα έλεγε ‘’ναι κορίτσια,έχουμε και κούκλο πρωταγωνιστή!Ορμήξτε!’’ και να οι συνεντεύξεις και ‘’Στην ταινία φαίνονται μόνο τα οπίσθια μου…’’ και απογοητευμένο το γυναικείο κοινό είπε ‘’Δεν πειράζει…θα συμβιβαστούμε…’’
Ξέρω ότι μπορεί αυτό φαίνεται μειωτικό για τις γυναίκες,αλλά δεν είναι κάτι κρυφό.Μέρες τώρα το χρονολόγιό μου έχει κατακλυστεί από αχ και βαχ.Και δεν είναι και κακό βέβαια να θέλει κάποιος να εκφράσει τον ερωτισμό του.Οκ…είδα βέβαια και ποστ του τύπου ‘’βγαίνεις από την ταινία.έχεις δεις αυτοκίνητα,χλίδα,ελικόπτερα και μετά κοιτάς γύρω σου και απογοητεύεσαι…’’ Μα φυσικά…γιατί είναι το απολύτως σύνηθες και φυσιολογικό (;) ένας άνθρωπος να έχει ας πούμε τριάντα αμάξια.
Ας έρθω και λίγο όμως στο προκείμενο.Η ταινία να πω την αλήθεια μου φάνηκε κάπως ξενερωτική.Δεν εμβάθυνε πουθενά.Θέλω να πω.Λες: θα κάνω μια αισθησιακή ταινία άρα θα εστιάσω στις ερωτικές σκηνές ή θα κάνω μια ταινία που θα προβάλει κυρίως τον ψυχισμό των ηρώων άρα πρέπει ρίξω βάρος στους χαρακτήρες. Γνώμη μου είναι πως η ταινία δεν έκανε focus πουθενά.Ήταν φλατ,χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις και αν και δεν έχω ιδέα από κινηματογραφικές γνώσεις μου φάνηκε σαν να είχε θέμα στο μοντάζ γιατί ήταν περισσότερο σαν να βλέπουμε σκηνές παρατεταγμένες η μία δίπλα στην άλλη κι όχι μια ιστορία με ροή.
Όσο για τον πρωταγωνιστή για να μη λέτε ότι σνομπάρω ναι είναι πολύ ωραίος,αλλά ως εκεί.
Τώρα το αν θα πάτε να τη δείτε ή όχι είναι προσωπικό θέμα.

Άλλα εγώ θα προτείνω δύο ταινίες που μου άρεσαν λίγο παραπάνω απ’ όσες είδα φέτος και αξίζει να τις βάλετε στο πρόγραμμα.

The Grand Budapest Hotel του Wes Anderson. Πολύ γέλιο,ευφυέαστατο χιούμορ και μια Ευρώπη του Μεσοπολέμου που αγωνίζεται να κρατήσει κάτι από τη φινέτσα της ανάμεσα στους πολέμους που την καταδιώκουν.Έχει και αστυνομικό μυστήριο…Τι άλλο θέλετε;
The Imitation game: Αυτό που λέγαμε πριν για παντελή έξαρση συναισθημάτων στις Πενήντα αποχρώσεις…ε καμία σχέση! Εδώ θα τα νιώσετε όλα!
Εξαιρετική βιογραφική ταινία του μαθηματικού Alan Turing για την απίστευτη συνεισφορά στη μάχη κατά των γερμανικών δυνάμεων κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και μια παράκληση εκεί στα παιδιά της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.Δώστε το Oscar στον Bennedict Cumberbatch! (Και τον οποίο προσωπικά θεωρώ απείρως γοητευτικότερο από τον πρωταγωνιστή των Αποχρώσεων...)



9 σχόλια:

  1. Συμφωνώ πολύ για την πρώτη, πολύς ντόρος για το τίποτα!!
    Ναιιι όσκαρ στον Bennedict που είναι θεούλης!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα πραγματικά δε θα πω κρίμα το χρόνο που έχασα.Δε μου αρέσει να το λέω γιατί αν δεν έβλεπα την ταινία δε θα μπορούσα να έχω και προσωπική άποψη.όπως δεν έχω και για το βιβλίο.Όμως εδώ μιλάμε για περίπτωση που έκοψε τα εισιτήρια που έκοψε όχι μόνο εξαιτίας του βιβλίου,αλλά λόγω της τεράστιας προβολής που πήρε.Να ποια είναι η δύναμη της διαφήμισης.Αξίζει μελέτης από φοιτητές τμημάτων ΜΜΕ και Επικοινωνίας.

      Διαγραφή
  2. Γεια σου Ανθούλα μου:)
    Χαμός με τις 50 αποχρώσεις, σχόλια στα σχόλια, πολύς ντόρος φυσικά και εξαιρετικό μάρκεντινγκ. Διάβασα τα βιβλία και τα βάζω στην κατηγορία Άρλεκιν:) Την ταινία δεν την έχω δει, αλλά θα το κάνω διότι λατρεύω κινηματογράφο και δεν σνομπάρω τίποτις:)
    Ξέρω τι πάω να δω κάθε φορά. Εννοώ δεν θα πάω στις 50 αποχρώσεις περιμένοντας να δω ένα αριστούργημα:))
    Από τις υπόλοιπες ταινίες, λάτρεψα το Grand Budapest Hotel και τους πρωταγωνιστές του!!! Το imitation game θα το δω σύντομα. Είδα επίσης το Boyhood που μου άρεσε αρκετά αλλά το βρήκα λίγο βαρετό σκηνοθετικά. Το Fury με Μπραντ Πιτ με καθήλωσε και το προτείνω εφόσον σου αρέσουν φυσικα οι πολεμικές ταινίες.
    Το Magic in the moonlight του ιδιαίτερου Woody Allen, μια ενδιαφέρουσα και αστεία ρομαντική κωμωδία. Και κάτι άλλες, όχι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.
    Φιλιά πολλά κοριτσάκι μου και περιμένουμε τα όσκαρ με αγωνία!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμητρα ούτε εγώ περίμενα αριστούργημα, αλλά από τη στιγμή που μας πλασάρουν μια ερωτική ταινία περίμενα τουλάχιστον να δω αυτό.Δεν υπάρχει ίχνος ερωτισμού σ' αυτό το πράγμα.Κι ότι τώρα ακούω και το Δανίκα να μιλάει για την ταινία και λέει κι αυτός....τα ''καλύτερα''!
      Το Boyhood δεν τον έχω δει,αλλά διάβασα για τον τρόπο που γυρίστηκε και θέλω έστω και από περιέργεια να το παρακολουθήσω...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις σου!!!

      Διαγραφή
  3. Εγώ θα μείνω στις 2 τελευταίες που είναι ταινιάρες! Για την πρώτη δεν έχω άποψη από το σενάριο και μόνο για μένα έφαγε άκυρο. Ακραία σεξιστική υπόθεση, μια χαζογκόμενα που θαμπώνεται από το χρήμα και ικανοποιεί όλα τα βίτσια ενός φαλλοκράτη κι όλο αυτό γραμμένο από μία γυναίκα παρακαλώ. Πολύ απογοητευτικό. :(((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα το πλασάρουν, ότι τον ερωτεύεται!!! τέλος πάντων δεν έχω να πω πολλά γι' αυτό την ταινία.είμαι σίγουρη πως ερασιτέχνες να έπαιζαν θα έβγαζαν περισσότερο πάθος.

      Διαγραφή
  4. Εχοντας διαβάσει τα βιβλια των πενήντα αποχρώσεων θα διαφωνήσω λίγο με την άποψη της Ανδρομέδας :) <3
    Το story ναι, αφορά έναν 27αρη εκατομμυριούχο και την ιστορία αγαπης και πάθους με μια εντελώς άβγαλτη νέα φοιτήτρια (κλασικά πραγματάκια χιλιοπαιγμένα).
    Το point της ιστορίας τους για μένα, ήταν τα (παρα) πολλά ψυχολογικά του πρωταγωνιστή (το απόλυτο κλισέ που θέλει κάθε γυναίκα να βρει έναν αλήτη με χρυσή γυάλινη, ευαίσθητη καρδιά κατα βάθος) που γνωρίζει, άβγαλτο κορίτσι...κ ενώ φαινομενικά σκέφτεσαι, που πας κοριτσάκι μου και μπλέκεις -στη πραγματικότητα έχει μπλέξει εκείνος μαζί της αφού αμφιταλλαντεύεται απο τις άπειρες εσωτερικές του συγκρουσεις, που προκύπτουν απο αυτό που έχει μάθει μέχρι τότε να κάνει και απο όλα εκείνα που η δική της παρουσία τελικά του προκαλεί. Πραγματα πρωτόγνωρα.
    Επίσης...στο βιβλίο, η κοπελίτσα δε κάνει τίποτα με το ζόρι. Γνωρίζει που μπλέκει και εξιστορεί (αφου στο βιβλίο εκθέτονται οι δικές της σκέψεις) το γεγονός πως ενώ ξέρει πως είναι κάτι "εξω απο τα κυβικά της", αυτή για κάποιο (ανωμαλιαρικό, μαζοχιστικό) λόγο...θέλει να συνεχίζει μαζί του.
    Πέρα απο τις άπειρες σκηνες σεξουαλικού πάθους, προσωπικά βρήκα ενδιαφέρον το story και ιδίως τον τύπο απο άποψη ψυχοπαθολογίας :P Αν και μεταξύ μας...δε νομίζω, στη πραγματικότητα να εμπλεκα με κάποιον αντίστοιχο.

    Ειδα τη ταινια. Τίποτα το ιδιαίτερο. Για μένα δεν απέδωσε ουτε στο μισό την "ενταση" του βιβλιου αλλά ουτε και ξεκάθαρα τη σχέση των πρωταγωνιστών. Δε περίμενα να ειναι ουαου, παρα τη τόση διαφημιση της.
    Κάτι τέτοια, συνήθως είναι αποτυχία.

    ΥΓ1. Σας ζαλισα! χαχα!
    ΥΓ2. Τις αλλες δυο δε τις ειχα υπόψην! Θα τις τσεκάρω όμως και θα σου πω σχόλια ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη από το βιβλίο έχω διαβάσει αποσπάσματα, οπότε δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη.Έβλεπα πολλές φίλες εκστασιασμένες με το βιβλίο και γι' αυτό είπα να δω και την ταινία,αφού αυτό δεν με τραβούσε να το διαβάσω.
      Από την ταινία απλά απογοητεύτηκα.Προς θεού δεν περίμενα αριστούργημα, αλλά όταν λες πως θες να κάνεις μια ερωτική ταινία, που προσδοκάς να μείνει και ως κλασσική στην ιστορία του κινηματογράφου, αρχικά ψάχνεις για ηθοποιούς που θα έχουν τουλάχιστον ταλέντο, αλλά και χημεία μεταξύ τους κι έπειτα δεν γράφεις ένα τόσο αποσπασματικό σενάριο.Η James θέλει λέει να γράψει η ίδια το σενάριο στη δεύτερη ταινία-προφανώς απογοητεύτηκε πολύ με την πρώτη.Επιπλέον δε μπορώ να καταλάβω τι αντίληψη έχει σκηνοθέτιδα για τον ερωτισμό.Όπως και να έχει πιστεύω, πως ήταν μια ωραιότατη φούσκα η ταινία,που ήδη έχει σπάσει.Πιστεύω πως το βιβλίο για το είδος του θα είναι αξιοπρεπέστατο.

      Διαγραφή
    2. H αλήθεια ειναι ότι οσον αφορά τον ερωτισμό, εγώ ένιωθα ότι που και που ίσως "πήγαιναν" να τον "πιάσουν"...αλλα χάνονταν αμέσως. Και εγώ απο περιέργεια είδα τη ταινία, μη νομιζεις...
      Δε περίμενα σε καμια πε΄ριτπωση να είναι κάτι ισάξιο του βιβλίου. Οσο για το βιβλίο...λογοτεχνικό δε το λες. Αρλεκιν όπως είπαν παραπάνω. Είναι ευκολο να το διαβάσεις και το απόλυτο "pageturner" όπως το αποκάλεσαν.

      Εγω πήγα παρέα στο σινεμά και 3/4 φίλες μου ενθουσιάστηκαν. Οποτε μάλλον έχει να κάνει και με την αν΄τιληψη μας, το τι περιμέναμε να δουμε... Οπως κάθε ταινία εχει τις καλές και τις κακές της κριτικές.
      Για μένα, όπως είπατε παραπάνω ηταν λίγο flat. Αν στη 2η, γραψει η James το σενάριο, κάτι μπορεί να σωθεί.
      Να αποκτήσει κ λίγο ενδιαφέρον ρε παιδί μου :P

      Διαγραφή