Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

Κι αρκεί μόνο να το λένε

Στο διπλανό τραπέζι κάθονταν δυο παιδιά, ήταν γύρω στα δεκαοχτώ με δεκαεννιά. Τους έριξα μια κλεφτή ματιά. Το αγόρι ανακάτευε τον φραπέ του κοιτώντας τις κυκλικές κινήσεις που έκανε με το καλαμάκι. Το κορίτσι καθόταν με τα χέρια σταυρωμένα, σαν να ταν σε θέση άμυνας, ή μήπως επίθεσης;
Έστησα αυτί για λίγο. Το ξέρω δεν είναι ωραίο, και δεν το κάνω σχεδόν ποτέ, αλλά τώρα δε μπόρεσα.
"Και εντάξει...εμείς τώρα είμαστε μαζί...", το αγόρι σαν να άφησε μετέωρη τη φράση του.
"Εμείς βγαίνουμε'', είπε το κορίτσι προσπαθώντας να διορθώσει το αγόρι.
''Βγαίνουμε...Κι αν εγώ τώρα, εκεί πού θα πάω, κάνω κάτι με κάποια άλλη'' το αγόρι έφερε στο προσκήνιο ένα υποθετικό σενάριο μάλλον για να τρομάξει το κορίτσι, ''εντάξει όχι και κάτι πολύ σοβαρό...''. Μάλλον το ξανασκέφτηκε και είπε κάπως να στρογγυλέψει τις απειλές του.
Η απειλή όμως είναι απειλή μόνο, όταν ο άλλος την εκλαμβάνει ως τέτοια και για το κορίτσι μάλλον δεν ήταν και κάτι σοβαρό. "Αν κάνεις κάτι, ε αφού δε θα είναι και σοβαρό, όπως λες, δε θα με πειράξει καθόλου!'' Δε θα την πειράξει καθόλου! Κι η απάντηση που μάλλον περίμενε το αγόρι δεν ήρθε ποτέ.




Τα χουμε ξαναπεί πως οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι εύκολες. Πόσο μάλλον οι ερωτικές. Άκουγα τη συζήτηση των δύο παιδιών και δε μου φάνηκε καθόλου ξένη, μα εντελώς οικεία κι ας είμαι τέσσερα-πέντε χρόνια μεγαλύτερή τους. Αυτά δεν αλλάζουν. Πάντα ο ένας θα θέλει το ''μαζί'' κι ο άλλος θα αρκείται στο ''βγαίνουμε''. Πάντα μα πάντα γιατί θέλουμε όλοι μας πράγματα διαφορετικά και το να συμπέσουν οι επιθυμίες, όποιες κι αν είναι αυτές, είναι ευλογία, αν συμβεί.
Ετοιμαζόμουν να γράψω κείμενο κόλαφο για την κοπέλα, που της αρέσει απλά να ''βγαίνει''. Γιατί εγώ δε μπορώ να το καταλάβω αυτό το ''βγαίνω''. Τι σημαίνει; Εξηγείστε μου! Ενώ το μαζί του αγοριού κάτι πάει να πει: όχι μόνος μου, όχι μόνη μου.
Σκέφτηκα μετά αν είναι σωστό να καθίσω να γράψω το ''λίβελο''. Μα γιατί να καταδικάσουμε έναν άνθρωπο που δεν του αρέσει το ''μαζί''; λέω από μέσα μου. Από την άλλη με συγκινούσαν τα λόγια του αγοριού. Έκανε επίκληση στο συναίσθημα, προσπάθησε να την τρομάξει. Θα μου πείτε, αυτό λέγεται ψυχολογικός εκβιασμός. Ακριβώς έτσι λέγεται, σωστά, κι είμαι κατά τέτοιου είδους μεθόδων και πρακτικών. Έρχονται συνήθως εκεί που έχουν χαθεί όλα τα άλλα επιχειρήματα. Μα, στον έρωτα ίσως και να επιτρέπονται μερικές ανορθοδοξίες. Κι ύστερα ήταν που μου ερχόταν στο μυαλό κι ο τόνος της φωνής του. Με ένα μείγμα παρακαλετού, φόβου κι έρωτα, μ' ένα ράγισμα και μια αγωνία. Όλο το μωσαϊκό των συναισθημάτων του σ' εκείνο το σπάσιμο της φωνής του.
Ποιος ξέρει τι θα γίνει...Μακάρι το αγόρι να φύγει, να τρέξει μακριά της για να βρει εκείνη που δε θέλει απλώς να ''βγαίνει''. Είθε το κορίτσι να ψάξει να βρει εκείνο το αγόρι που θα γουστάρει τα ραντεβού και μέχρι εκεί, που δε θα της ζητάει τίποτα παραπάνω. Κανείς από τους δύο δεν είναι καλός ή κακός. Κανείς από τους δυο δεν είναι ο ηθικός και ο άλλος ο ανήθικος. Απλώς θέλουν άλλα. Κι αρκεί μόνο να το λένε.

4 σχόλια:

  1. Χμ, το "βγαίνω" της κοπέλας ίσως σημαίνει ότι δε μπορεί να έχει το "μαζί" που επιθυμούσε με κάποιο άλλο άτομο κι έτσι προσπαθεί να ξεχαστεί, ώστε να πάει παρακάτω.
    Και συμφωνώ ότι δεν πειράζει να θέλουν άλλα οι άνθρωποι, αρκεί να το λένε. Από την αρχή ή τουλάχιστον εγκαίρως, θα συμπλήρωνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τι θέλει ο καθένας μας είναι πολύ μεγάλη ιστορία... δε λένε εξάλλου, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου;
      Αν είμαστε ξεκάθαροι, τότε είναι καλύτερα για όλους!

      Διαγραφή
  2. Συντάσσομαι με τις σκέψεις σου! Σε κάθε σου λέξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή