Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι!


Τώρα που μπήκε και το καλοκαίρι μαζί μ' όλα τα άλλα άρθρα για το ''ποιο μαγιό ταιριάζει στο σωματότυπό σου'' και ''πώς θα μαυρίσεις χωρίς να περνάς ατέλειωτες ώρες στον ήλιο'' έρχονται και τα άρθρα για τους ''Καλοκαιρινούς έρωτες'' τα οποία βέβαια είναι πολύ συνηθισμένα και στο τέλος του καλοκαιριού.
Είναι must λοιπόν για κάθε γυναικείο περιοδικό ή site, που σέβεται τον εαυτό του και την αναγνώστρια να της παρουσιάσει (ίσως για χιλιοστή φορά) τη μεγάλη μάστιγα του καλοκαιριού, τον καλοκαιρινό έρωτα και φυσικά να της προτείνει τρόπους για να προστατευθεί.

Με λίγο googlάρισμα διαπίστωσα πως δύσκολα θα βρεις αντίστοιχο άρθρο σε σελίδα με ανδρικό target group. Που σημαίνει, πως το θέμα δεν τους αφορά ιδιαίτερα τους άνδρες κι ας βιώνουν κι αυτοί καλοκαιρινές σχέσεις.Και μη μου πείτε οι άνδρες είναι αναίσθητοι και τα τοιαύτα γιατί το ξέρουμε όλοι πως είναι ένα ακόμη στερεότυπο.
Νιώθω πως αυτά τα άρθρα ανήκουν στον κύκλο ''υπαρξιακών αναζητήσεων'' ''πού πήγαν όλα τα καλά παιδιά'' ,''εγώ του 'δωσα την ψυχή μου κι αυτός απλά με ξέχασε μετά από λίγο καιρό'' και ''μήπως τελικά δεν ήταν ερωτευμένος μαζί μου;''
Εδώ να κάνω μια παρένθεση: Όσα άρθρα που ασχολούνται μ' αυτήν την καυτή πατάτα (βλ. καλοκαιρινός έρωτας) και να διάβασα έχουν πάντα μα πάντα το κλασικό background.Νησί, αλάτι, αμμουδιά, ήλιος, καλντερίμια, ηλιοβασιλέματα και κοκτέιλς. Κι επίσης ο εν λόγω καλοκαιρινός φτερωτός θεός ενσαρκώνεται σε ψηλό, νταβρατισμένο ηλιοκαμένο νεαρό που θα 'ναι μπάρμαν ή dj και προκαλεί σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς στο πέρασμά του.
Τα παραπάνω από μόνα τους πάνε να δώσουν μια απάντηση στο ερώτημα που τίθεται πάντα στο τέλος ''Και τι απογίνονται οι καλοκαιρινοί έρωτες;'' Να σου πω εγώ τι απογίνονται.
Κατ' αρχάς μπορεί να μην ήταν καν έρωτας. Κοιτά τι συμβαίνει...Το καλοκαίρι είναι από μόνο του κάπως πιο χαλαρό να το πω, κάπως πιο ανάλαφρο, ανοιγόμαστε πιο εύκολα, είναι κι όλα τριγύρω, λουλούδια, φεγγάρια, θάλασσες, ποτά. Έρχεται η στιγμή που όλα αυτά μαζί θα φτιάξουν ένα παραμυθένιο σκηνικό. Βλέπεις λοιπόν και τον κούκλο απέναντι ή τέλος πάντων όποιον σου κάνει κλικ και εκεί κολλάς. Ναι. Γιατί καμιά φορά ερωτευόμαστε απλώς τη στιγμή,ερωτευόμαστε τον έρωτα. Γιατί τον τύπο απέναντι δεν τον ξέρεις και φυσικά μέσα σε δέκα μέρες δεν προλαβαίνεις να τον γνωρίσεις. Και πραγματικά πιστεύω πως αυτό που παθαίνουμε μπορεί να ονομαστεί ωραιότατα κεραυνοβόλα έλξη αλλά όχι κεραυνοβόλος έρωτας.Ο έρωτας φτάνει σ' άλλα επίπεδα και σ' άλλους γαλαξίες και χρειάζεται χρόνος για να συμβεί.
Και δεύτερον και μόνο το γεγονός ότι σ' όλα τα άρθρα οι πρωταγωνιστές είναι μοντέλα και μόνο μοντέλα είναι σα να μας λέει ξεκάθαρα πως η κατάσταση συνήθως επικεντρώνεται καθαρά στην εξωτερική εμφάνιση, που όχι δεν είναι κακό σε καμία περίπτωση, αλλά δε θα το βαφτίσουμε και αγάπη βαθιά και ουσιαστική.
Άρα λοιπόν γιατί καθόμαστε και τα συζητάμε τόσο πολύ σαν να είναι το πιο hot θέμα του καλοκαιριού;
Εξάλλου κάποιοι απ' αυτούς του καλοκαιρινούς έρωτες συνεχίζονται-αν συνεχιστούν- εξ αποστάσεως.Ε δε μας φταίει καν η εποχή.Η σχέση που ξεκινά απ΄την αρχή με απόσταση ας γεννήθηκε άνοιξη, φθινόπωρο, χειμώνα ή καλοκαίρι είναι θνησιγενής από τη φύση της.
Γι' αυτό λοιπόν ας τα βαφτίσουμε καλοκαιρινές περιπέτειες ή καλοκαιρινά φλερτ ή όπως αλλιώς να 'ναι κι όχι έρωτες. Είναι βαρύγδουπο και δεν του αξίζει και τέτοια κατάντια του έρωτα.

p.s καθώς τα άρθρα των καλοκαιρινών ερώτων έχουν πάντα και soundtrack το ''Μη μου μιλάς για καλοκαίρια'' θα βάλω κι εγώ τραγουδάκι σε ποίηση Ελύτη.Ναι γιατί πρώτος τα 'χει πει ο Οδυσσέας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου