Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Όμορφη Πόλη

Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, είχαμε στήσει μια πολύ όμορφη χορωδία χάρη στο μερακλή μουσικό του σχολείου μας.Οι περισσότεροι από εμάς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ασχολούμασταν με τη μουσική.
Είχαμε να περηφανευόμαστε, ότι οι δικές μας γιορτές και εκδηλώσεις σε εθνικές επετείους και άλλες ευκαιρίες ήταν πάντα πιο ενδιαφέρουσες και ιδιαίτερες σε σχέση με του άλλου γυμνασίου-λυκείου της πόλης.

Εκείνες οι γιορτές για εμάς δεν ήταν μόνο ευκαιρία για ψυχαγωγία και διασκέδαση.Πράγματι λατρεύαμε να μαζευόμαστε όλοι μαζί ορχήστρα και φωνές και να τραγουδάμε.Ήταν και μια πολύ καλή ευκαιρία για καλλιέργεια.Εκεί γνωρίσαμε τραγούδια που για πρώτη φορά ακούγαμε.Τα ερμηνεύσαμε και τα αισθανθήκαμε βαθιά μέσα στις εφηβικές μας καρδιές.
Ένα απ' αυτά ήταν και η Όμορφη Πόλη του Μίκη Θεοδωράκη.Σαν τώρα το θυμάμαι.Επέτειος του ΟΧΙ. Μια από τις μεγαλύτερες μαθήτριες του λυκείου να διαβάζει απόσπασμα από το ημερολόγιο ενός κοριτσιού στα χρόνια της κατοχής.Από πίσω μουσική υπόκρουση με ακορντεόν η μελωδία της Όμορφης Πόλης.Απίστευτα μελαγχολική και συνάμα ονειρική.
Συνέδεσα από τότε ασυναίσθητα το κομμάτι αυτό με εκείνη την περίοδο της ελληνικής ιστορίας.Και ξεπηδούσαν στο μυαλό μου εικόνες, όπως τις είχαν δημιουργήσει τα λογοτεχνικά βιβλία. που περιέγραφαν αυτή την περίοδο.Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, Κόκκινη κλωστή δεμένη...
Είχα στο μυαλό μου πάντα την Αθήνα εκείνης της εποχής.Συσσίτια, προκηρύξεις στους δρόμους, αντίσταση, μαυραγορίτες, κορίτσια και αγόρια που αγαπιούνται κόντρα στον πόλεμο και στο θάνατο, μάχες, σκοτεινοί δρόμοι, τρένα που φεύγουν, άνθρωποι που χωρίζουν, ψυχές που αποζητάνε την ελευθερία, λαχτάρα για καλά νέα από το μέτωπο, χαρές και πανηγύρια στη απελευθέρωση.
Αργότερα μεγαλώνοντας έψαξα-όπως κάνω με πολλά τραγούδια-την ιστορία της Όμορφης Πόλης.
Εντελώς διαφορετική φυσικά απ' αυτό που είχα στο μυαλό μου.Στην αρχή ψιλοαπογοητεύτηκα.Την είχα τοποθετήσει αυτή τη δημιουργία σ' ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο.Μη μου την παίρνετε από εκεί!Στο δικό μου το μυαλό η Όμορφη Πόλη είναι η Αθήνα του '41 με '44.


Η Όμορφη Πόλη έχει λοιπόν μια ιστορία, που φυσικά καμια σχέση δεν είχε μ' όλα αυτά που είχε το εφηβικό μου μυαλό χτίσει.Το αριστούργημα αυτό του Μίκη Θεοδωράκη με στίχους του αδερφού του Γιάννη Θεοδωράκη ανήκει στον κύκλο τραγουδιών ''Λιποτάκτες'' και ο Θεοδωράκης το συνέθεσε το 1952.Με λίγο ψάξιμο διαπίστωσα,πως έχει πολύ περισσότερες ερμηνείες απ' όσες ήξερα και μάλιστα όχι μόνο στα ελληνικά,Η πρώτη του ξένη εκδοχή ήταν αυτή με τη φωνή της Edith Piaf και αποτέλεσε soundtrack για την ταινία «Les amants de Teruel». Χιλιοτραγουδίστηκε και δικαιολογημένα.Είναι σαν ένα διαμάντι που όλοι θέλουν να το φορέσουν έστω και για λίγο στο λαιμό τους.Είναι η Όμορφη Πόλη.Που μια μικρή μαθήτρια του Γυμνασίου κάποτε χάρι σ' αυτήν είχε βαδίσει σε δρόμους της ιστορίας και ένα ολόκληρο σχολείο άκουγε τη μουσική και ανατρίχιαζε βουβό.Είναι ένα τραγούδι ερωτικό ως και τον τελευταίο του φθόγγο.Ερμηνεύθηκε από πολλούς, ταξίδεψε άλλους τόσους, ύψωσε τον έρωτα ψηλά στο κατάρτι των συναισθημάτων μας.

Θα γίνεις δικιά μου...





1 σχόλιο:

  1. Τί γλυκιές μελωδίες! Τί υπέροχη αισθητική!
    Φιλάκια, λουλουδάκι μου!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή