Από τη χώρα των θαυμάτων στη χώρα των βιβλίων #Αυγουστιάτικες_Επισκέψεις vol.3

Σήμερα στo Διαβά-ΖΩ φιλοξενούμε μια blogger,που ζει στη χώρα των βιβλιών!Είναι η Αλίκη,Η Αλίκη στη Χώρα των βιβλιών και θα μας ταξιδέψει με μια ιστορία φαντασίας και εξερεύνησης σε μαγικά μονοπάτια και παραμυθένιους δρόμους.

Ελάτε να τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από μια συνέντευξη και το υπέροχο κείμενό της!

Λοιπόν Αλίκη…

Τι μπορεί να βρει κανείς στο blog σου;

Στη Χώρα των Βιβλίων μπορεί κανείς να βρει παρουσιάσεις βιβλίων φυσικά,

αφιερώματα σε αγαπημένους συγγραφείς,παρουσιάσεις ταινιών ή σειρών είτε

μεταφορές βιβλίων είτε με βιβλιοφιλικό περιεχόμενο,αλλά και πλήθος θεμάτων

σχετικά με το βιβλίο,τον αναγνώστη,τη βιβλιοθήκη του,τη βιβλιοφιλία στον

κόσμο κι ένα σωρό άλλα.

Τι ήταν αυτό,που σε ώθησε να ξεκινήσεις την ενασχόληση με το blog;

Η διαπίστωση πως είναι αρκετά δύσκολο για έναν νέο συγγραφέα να

προχωρήσει στη χώρα μας και η ανάγκη να διοχετεύσω κάπου την επιτακτική

επιθυμία μου για γράψιμο!Επίσης όταν ήμουν μικρή λάτρευα να φτιάχνω

εφημερίδες

Στο blog σου μπορεί κάποιος να παρατηρήσει,ότι από το όνομα έως και τη

‘’δομή’’ του κάνεις πολλές αναφορές στην ‘’Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων’’ του

Lewis Carroll.To concept αυτό προέκυψε απλώς ως ένας συσχετισμός-

λογοπαίγνιο με το όνομά σου ή το βιβλίο αυτό είναι από τα αγαπημένα σου

εξαιτίας όλου αυτού του φανταστικού κόσμου,που παρουσιάζει;

Προέκυψε καθαρά ως αναφορά στο όνομά μου.Μου αρέσει η οικειότητα που

έχει ο κόσμος με αυτό και κατ’ επέκταση και με εμένα,ιδιαίτερα όταν μου

απευθύνονται με το μικρό μου και στον ενικό σα να γνωριζόμαστε ήδη.Το

βιβλίο του Lewis Carroll το θεωρώ κλασσικό,όχι και τόσο παιδικό,μα αρκετά

αλλοπρόσαλλο ώστε να μπορέσω να συνδυάσω το όνομα με διαφορετικές

εκδοχές της ιστορίας και να στηρίξω έναν ολόκληρο νέο κόσμο στις βάσεις του

παλιού.

Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με τα βιβλία;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου διάβαζα.Ακόμα κι όταν δεν ήξερα να

διαβάζω. Δεν έχω μνήμη από την Αλίκη χωρίς κάποιο βιβλίο ή κόμιξ

Αν σου ζητούσαμε το top 5των αγαπημένων σου βιβλιών-αν και προφανώς

είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις κάποια-ποια θα ήταν αυτά;

Είναι όντως τρομερά δύσκολο!Αλλά θα κάνω μια προσπάθεια.

1.Χάρι Πότερ (συγκεκριμένα ο «Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν»)

2.Ο Μπρούντζινος Καβαλάρης της Πωλλίνα Σίμονς

3.Το νησί των θησαυρών του Ρ.Λ.Στίβενσον

4.Η Έμμα της Τζέιν Όστεν

5.Η ζωή του Πι του Γιαν Μαρτέλ

Υπήρξε ποτέ βιβλίο,που να παράτησες στη μέση και ποια είναι κατά τη γνώμη

σου τα χαρακτηριστικά ενός καλού βιβλίου;

Έχω παρατήσει κατά καιρούς κάποια βιβλία, λίγα, όμως είμαι αρκετά

ψυχαναγκαστική ώστε να πιστεύω πως κάποια στιγμή θα τα τελειώσω. Οι λόγοι

ήταν διαφορετικοί, μπορεί να έφταιγε το υπερβολικά τεράστιο μέγεθος, ο

τρόπος που έγραφε ο συγγραφέας ή η συναισθηματική μου κατάσταση τη

δεδομένη χρονική στιγμή.

Ένα καλό βιβλίο για μένα έχει περάσει από εκτενή έρευνα προτού βγει στο ράφι

του βιβλιοπωλείου. Δεν μπορεί να γράφει κάποιος για καράβια και ναυμαχίες

και να μην έχει δει ποτέ του τη θάλασσα.Αντίστοιχα δεν μπορεί να περιγράφει

ανθρώπινους χαρακτήρες που δεν έχει γνωρίσει,μελετήσει,προσπαθήσει να

κατανοήσει.Όταν ένας συγγραφέας δεν ξέρει τι λέει,φαίνεται δυστυχώς από τις

πρώτες γραμμές!Ένα καλό βιβλίο σου προκαλεί αβίαστα συναισθήματα, σε

απορροφά και χάνεσαι στις σελίδες του.Ένα υπέρ του είναι να έχει κάποιο

βαθύτερο νόημα,αν και δεν είναι και απαραίτητο για μένα,όμως πάνω απ’ όλα

είναι εκείνο το βιβλίο που θα το σκέφτεσαι για καιρό αφού το έχεις κλείσει και βάλει πίσω στο ράφι.

Ποιος είναι ο στόχος σου κάθε φορά,που γράφεις μια ανάρτηση;

Σίγουρα να περάσει καλά αυτός που με διαβάζει. Να χαλαρώσει, να δει τα

πράγματα κι από μια άλλη σκοπιά, να γελάσει και κάποιες φορές να

προβληματιστεί.

Πιστεύεις,ότι οι Έλληνες είναι ένας λαός,που αγαπά το βιβλίο;

Οι Έλληνες το αγαπάνε το βιβλίο! Όμως η ίδια η Ελλάδα μας δεν το προωθεί όσο

θα έπρεπε. Σαφώς κάποιος θα πει πως έχουμε σοβαρότερα προβλήματα, αλλά

όλα ξεκινούν από την παιδεία. Οι τιμές των βιβλίων στη χώρα μας είναι αρκετά

υψηλές, κάνοντας την ανάγνωση χόμπι πολυτελείας. Κι όμως οι δανειστικές

βιβλιοθήκες είναι γεμάτες κόσμο. Και οι εφημερίδες βγάζουν τη μια προσφορά

μετά την άλλη. Αν υπήρχαν δυνατότητες για οικονομικότερα βιβλία πιστεύω

πως θα βλέπαμε αλλαγές γύρω μας.

Πού αλλού μπορούμε να σε βρούμε εκτός από το blog;

Σε πολλά ηλεκτρονικά βιβλιοφιλικά μέρη.Στο Ελληνικό Φαν Κλαμπ της Τζέιν

Όστεν,όπου γράφω κάπου κάπου αλλά κυρίως μεταφράζω αρθράκια από τα

αγγλικά ή τα γαλλικά,στη Λέσχη Ανάγνωσης Κατερίνης,όπου συμμετέχω στις

δραστηριότητες της μαζί με μια ομάδα από βιβλιοφίλους της πόλης μου και στη

σελίδα «En français, s'il vous plaît»(=στα γαλλικά,παρακαλώ), όπου μαζί με

συναδέλφους μου ασχολούμαστε με την προώθηση των γαλλικών ως ξένη

γλώσσα.

To motto της Αλίκης είναι…

Μόνο η αγάπη θα σώσει τον κόσμο.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα πολύ μικρό κορίτσι με καστανά μαλλιά που

καθόταν ήσυχο στην ακροθαλασσιά προσέχοντας να μη λερώσει τα πόδια της με

άμμο.Στην αγκαλιά της είχε ανοιγμένο ένα μεγάλο βιβλίο,πιο μεγάλο κι απ’ την

ίδια, γεμάτο εικόνες με ζωντανά χρώματα,γύρω από τις οποίες χόρευαν μεγάλα

μαύρα γράμματα τραγουδώντας κι εξιστορώντας παραμύθια για χώρες

μακρινές, με μάγισσες,δράκους,πριγκίπισσες και γενναίους ιππότες.Τόσο

απορροφημένο ήταν το κορίτσι που δεν πρόσεξε πως σιγά σιγά άρχισε να

γλιστράει μέσα στο τεράστιο αυτό βιβλίο και να πέφτει σε μια χρωματιστή δίνη

από εικόνες και γράμματα.Και κάπως έτσι βρέθηκε στη Χώρα των Βιβλίων.Ένα

μέρος μαγικό κι απέραντο με ατέλειωτες ιστορίες,μυστήριους ήρωες κι ένα

σωρό παράξενα.

Πελώριες βιβλιοθήκες έφταναν ως τον ουρανό και χάνονταν πίσω από τα

σύννεφα κι ένα σωρό τρελοκαπελάδες συγγραφείς κρύβονταν πίσω από τα

βιβλία τους,ανυπομονώντας να την παρασύρουν στον κόσμο της δικής τους

φαντασίας.Εκεί μέσα βρισκόταν όλη η γνώση του κόσμου,μα το μέρος ήταν

τόσο μεγάλο που ακόμα κι να περνούσαν χρόνια ολόκληρα, το κορίτσι δε θα

κατάφερνε παρά να διασχίσει ένα μόνο μέρος του και να γνωρίσει μόνο

ελάχιστα από αυτά που υπήρχαν εκεί.Δεν έμενε πάντοτε στη μαγική αυτή χώρα,

επέστρεφε συχνά στον πραγματικό κόσμο,μα κάθε τόσο κάποιο λευκό κουνέλι

την παρέσερνε στα βάθη των πιο σκοτεινών βιβλιοτούνελ,ώσπου άρχισε να

συχνάζει στη Χώρα των Βιβλίων πολύ περισσότερο.Κι έτσι το μικρό κορίτσι,

που μεγάλωσε πια και μπορούμε να σας πούμε πως το λένε Αλίκη, έγινε

εξερευνήτρια του μαγικού αυτού τόπου.Παρατηρούσε τις ιστορίες αλλά και τα

ίδια τα βιβλία, μελετούσε μέχρι και τους άλλους εξερευνητές της Χώρας των

Βιβλίων και κατέγραφε σ’ ένα μικρό τετράδιο με σκούρο πράσινο εξώφυλλο

όλες αυτές τις νέες πληροφορίες:

«Το βιβλίο είναι από τα πιο μυστήρια πράγματα στη γη.Μπορεί να σε ταξιδέψει

από την κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη μέχρι το πιο παγωμένο χωριό της Ισλανδίας κι

έπειτα να σε σύρει ως την Κίνα ή σε κάποιο ξεχασμένο νησί του Ειρηνικού που

κατοικείται μόνο από ιθαγενείς.Μπορεί να σε φέρει αιώνες και χιλιετίες πίσω μα

και να σε στείλει στο άγνωστο μέλλον.Κι αν είσαι αρκετά θαρραλέος μπορεί να σε

οδηγήσει και σε μέρη που δεν υπάρχουν στο χάρτη, σε τόπους πέρα από κάθε

φαντασία και να σε παρασύρει σε περιπέτειες που ποτέ σου δεν περίμενες πως θα

ζούσες. Ένα βιβλίο είναι το εισιτήριο για το άπειρο.»

(από το τετράδιο της Αλίκης με το σκούρο πράσινο εξώφυλλο)

aliceinbookworld.blogspot.com