Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Σαν πανέμορφα,δροσάτα ηλιοτρόπια



Αγαπημένο μου λουλούδι δεν είναι ούτε τα χρυσάνθεμα,ούτε τα κρίνα,ούτε τα τριαντάφυλλα,που είναι λένε ο βασιλιάς των λουλουδιών.Λατρεύω τα ηλιοτρόπια.
Είναι αυτό το εκτυφλωτικό κίτρινο χρώμα τους,είναι που λες κι έχουν ρουφήξει όλο το φως μέσα τους κι αυτό κυλάει από τις ρίζες ως τα πέταλα,είναι που τα χωράφια με τα ηλιοτρόπια μοιάζουν με θάλασσες από χρυσάφι!Είναι τα λουλούδια του ήλιου.Τον ακολουθούν από το πρωί ως και το βράδυ.Στραμμένοι οι δίσκοι τους από νωρίς στην ανατολή για να δουν τον ήλιο να ξυπνάει και να τους φέρνει το φως και μαζί του,όπου αυτός πηγαίνει κατά τη διάρκεια της ημέρας μέχρι πια να δύσει.Σχέση αγάπης,μήπως και σχέση εξάρτησης;





Όταν πρωτάκουσα αυτή την ιστορία του Ευγένιου Τριβιζά για το ηλιοτρόπιο,που διεκδίκησε την αποκλειστική αγάπη και αφοσίωση του ήλιου μπήκα σε σκέψεις.Το ηλιοτρόπιο ''πάλεψε'' με πάθος για την αποκλειστικότητα και τελικά την είχε για μια μόνο φορά,για μια βραδιά η αγάπη το πλημμύρισε,''ένιωσε τα φυλλοκάρδια του ν' ανοίγουν,να γλιστράνε!'',ένιωσε να γίνεται ένα θαύμα.Όμως τσουρουφλίστηκε...έχασε τη δροσιά και την πνοή του.
Λέτε τελικά η ''μεγάλη'' αγάπη να μας καίει;Ή μήπως δεν είναι αυτή,που μας καίει,αλλά η αλαζονεία και ο εγωισμός να τη διεκδικούμε αποκλειστικά;Τα μεγάλα πάθη μας καταστρέφουν λένε,όταν ξεπερνούν το φυσιολογικό.Μα στην αγάπη μπορούμε όμως να βρούμε το φυσιολογικό;Δεν ξέρω αν υπάρχει μέτρο σε κάποια συναισθήματα,δε μπορούμε να τα μετρήσουμε με το κιλό.
Από την άλλη η χρησιμοποιούμε καμιά φορά τη ''μεγάλη'' μας αγάπη για κάποιο πρόσωπο για να καλύψουμε τα συναισθήματα ζήλιας,για να το περιορίσουμε ίσως κάποια φορά και να το φέρουμε στα δικά μας μέτρα.''Δε μου κάνεις τη χάρη;Σ' εμένα που σ' αγαπάω τόσο;''Είναι η πικρή αλήθεια,αλλά ίσως οι περισσότεροι σε κάποια στιγμή της ζωής μας να έχουμε καταφύγει σ' αυτόν τον ''συναισθηματικό εκβιασμό'',άθελά μας ναι,χωρίς να το θέλουμε,αλλά συνέβη.
Ξέρεις κάτι;Θέλει προσοχή η αγάπη.Η αγάπη στο φίλο σου,η αγάπη στο σύντροφο,η αγάπη στο παιδί σου.

Η αγάπη η ίδια,ως συναίσθημα δε θέλει μέτρο,όχι...Αγάπα ελεύθερα.Νίωσε,ότι θα σκάσεις από αγάπη,τσουρουφλίσου βρε αδερφέ.Πρόσεξε όμως το δέκτη της αγάπης σου.Αγάπησέ τον,αυτόν όμως μη τον τσουρουφλίσεις και μην το πνίξεις.Μη διεκδικείς την αποκλειστικότητα.Σ' αγαπάει και το ότι αγαπάει κι άλλους ανθρώπους εκτός από εσένα δε σημαίνει τίποτα κακό.Η αποκλειστικότητα είναι επικίνδυνη,γιατί ο άνθρωπος είναι πλάσμα που μοιράζεται και μοιράζει και δύσκολα κρατάει μόνο για έναν.Η αγάπη είναι για να πολλαπλασιάζεται,να αυξάνεται με ρυθμούς γεωμετρικούς.Όλοι θα αγαπάνε και θ' αγαπιούνται.Και τότε θα δεις,θα 'μαστε όλοι σαν πανέμορφα,δροσάτα ηλιοτρόπια.









10 σχόλια:

  1. Εξαρταται σε ποιες σχεσεις αγαπης αναφερεσαι. Για παραδειγμα στη φιλια, εννοειται δεν υπαρχει αποκλειστικοτητα. Στις ερωτικες σχεσεις ομως; Δε θα ελεγα οτι ειμαι ετοιμη να αποδεχτω τη μη αποκλειστικοτητα. Φυσικα δεν εννοω να απαγορευεται να εχει ο συντροφος σου φιλους/φιλες και να περναει χρονο μαζι τους μακρια σου. Αλλα να μην πηγαινει και στο επομενο επιπεδο! :)

    υ.γ: Απαντωντας στην ερωτηση σου, ναι ο καιρος επιτρεπει το κολυμπι στον ωκεανο. Στην πολιτσα αυτη υπαρχει παραλια στην οποια πας με τα ποδια, αλλα ειναι πολυ μεγαλη. Μπορεις να κολυμπησεις και υπαρχουν ναυαγοσωστες. Μονο σε ενα σημειο που ειχε κοφτερα βραχια απαγορευοταν. Εγω ομως δεν κολυμπουσα ουτε στην Ελλαδα. Δε μ'αρεσει καθολου το κολυμπι, οποτε εδω εχω βρει την υγεια μου που ειναι πιο αγρια η θαλασσα! Στην αλλη παραλια με το φαρο που ειχα ανεβασει προχτες απαγορευεται εντελως. Αυτο που εχει ενδιαφερον ομως ειναι οτι οι πισινες δεν ειναι ειδος πολυτελειας, αλλα περισσοτερο αναγκη. Επειδη η προσβαση στον ωκεανο δεν ειναι παντα ευκολη, υπαρχουν παντου πισινες και ο κοσμος τις χρησιμοποιει πολυ. Αυτα! Συγγνωμη που απαντω εδω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύη φυσικά και πιστεύω,πως σε μια ερωτική σχέση πρέπει να υπάρχει αποκλειστικότητα!Η μάλλον δε βάζω καν το ''πρέπει''!Αν είσαι ερωτευμένος και αγαπάς πραγματικά το/τη σύντροφό σου,τότε θες να του προσφέρεις την αποκλειστικότητα!Απλώς υπάρχουν λάθος τρόποι εκδήλωσης κάποιες φορές αυτής της αγάπης!Βλέπε:ΖΗΛΙΑ!

      Μη ανησυχείς που απαντάς εδώ!Πραγματικά από τις φωτογραφίες μου έκανε εντύπωση το μέρος και πάντα αναρωτιόμουν αν είναι εύκολο να κολυμπήσει κάποιος στον ωκεανό!Θα είναι ενδιαφέρουσα εμπειρία πάντως...Εμένα μ' αρέσει πολύ το κολύμπι και να φανταστείς στα ρηχά νερά νευριάζω απίστευτα!Τις πισίνες πάλι δεν τις πολυαγαπώ,προτιμώ πιο φυσικά περιβάλλοντα!
      Τα φιλιά μου!!

      Διαγραφή
  2. Μου άρερε πολύ η ανάλυση που έκανες! και θα πω πως συμφωνώ μαζί σου, αγάπη δε σημαίνει αποκλειστικότητα, η αγάπη σέβεται ελευθερίες και την ανάγκη για άλλες αγάπες. Το ερωτικό στοιχείο είναι αυτό που έρχεται και απαιτεί το αποκλειστικό...
    Φιλιά πολλά! Καλό βράδυ! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στις ερωτικές σχέσεις έρχεται η ''αποκλειστικότητα'' συμφωνώ.Αλλά όπως είπα και πιο πάνω στην Εύη πιστεύω,πως είναι κάτι που σε μια σχέση,που ο ένας σέβεται τον άλλο συμβαίνει έτσι κι αλλιώς!Το πώς εκδηλώνουμε την αγάπη μας είναι ένα θέμα!Δε χρειάζονται υπερβολές!

      Διαγραφή
  3. Τα ηλιοτρόπια είναι τα αγαπημένα μου και όχι δεν διεκδικώ την αποκλειστικότητα αυτής της αγάπης(χαχα!).
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα!!Τα ηλιοτρόπια πάντως είναι διατεθειμένα να σου αφιερωθούν αποκλειστικά,όπως έχουν αφιερωθεί και στον ήλιο χιλιάδες χρόνια τώρα!!!
      Να 'σαι καλά Ελένη!!

      Διαγραφή
  4. Πανέξυπνο το δέσιμό σου. *thumbs up*
    Αγαπημένοι οι ηλίανθοι, τόσο μεγαλοπρεπείς. Δεν μπορούν να μην σου τραβήξουν την ματιά και να μην σου εμφυσήσουν λίγη αισιοδοξία, λες και σε γλυκαίνουν οι ίδιες κερένιες αχτίδες του ήλιου.

    Πολύ όμορφη ανάρτηση, Ανθή μου!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυσιππάκι!Αυτά τα λουλούδια τα ΛΑΤΡΕΥΩ!!!Λάτρεψα και την ιστορία από την πρώτη στιγμή,που την άκουσα και είπα να τα δέσω μεταξύ τους!!

      Διαγραφή
  5. Τι ωραία ανάρτηση, πως και μου ξέφυγε πέρυσι;;;
    Τα ηλιοτρόπια είναι τα αγαπημένα μου.. Έχω και στο μάτι μου (το σχέδιό τους)..χιχι
    Δεν γνώριζα την ιστορία του Τριβιζά και πράγματι πόσους προβληματισμούς φέρνει..
    Συμφωνώ μαζί σου στην ανάλυση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα θέλουμε κοντινό του βλέμματός σου!!!
      Είναι από τις πιο αγαπημένες μου ιστορίες, αν και είναι σκοτεινή στην πραγματικότητα.
      Πάντα ο Τριβιζάς μέσα από τέτοιες ιστορίες καταφέρνει να προβληματίσει!

      Διαγραφή