Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Του θέρους τα βιβλία...





Λοιπόν...αυτό το άρθρο κανονικά θα έπρεπε να είχε γραφτεί στην αρχή του καλοκαιριού,κάπου εκεί τον Ιούνη,που σκεφτόμαστε,πώς θα περάσουμε το καλοκαίρι μας και πώς θα απολαύσουμε τους τρεις θερμότερους μήνες του χρόνου.Και πολλές φορές αναζητούμε και τα βιβλία,που θα μας κάνουν συντροφιά είτε σε μια όμορφη,ήρεμη παραλία με γαλανά νερά,είτε στην αυλή του σπιτιού μας με τα λουλούδια γύρω-γύρω,είτε σε κάποιο μπαλκόνι,που βλέπει ως μακρυά εκεί,που ενώνεται ο ουρανός με τη θάλασσα μ' ένα μπουκάλι παγωμένη μπύρα στο τραπέζι.

Λένε,πως κάθε καλοκαίρι έχει τη δική του ιστορία,εγώ λέω πως κάθε καλοκαίρι έχει και τα βιβλία του και σήμερα θα σας προτείνω κάποια από αυτά.Αρκετά απ' αυτά είναι βιβλία,που διάβασα στα παιδικά κι εφηβικά μου χρόνια,όμως δε σημαίνει,πως δε μπορεί να τα διαβάσει ευχάριστα κι ένας ενήλικας.Και θα τα διαβάσετε και θα τα ευχαριστηθείτε.Το υπόσχομαι!


1)Τα στενά παπούτσια-Ζωρζ Σαρή:Λατρεύω όλα τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή κι έτσι δε μπορούσα να μην προτείνω κάποιο.Είναι μια αληθινή ιστορία,που εξελίσσεται το καλοκαίρι του 1935 σ' ένα γραφικό χωριουδάκι της Αίγινας.Ήρωες οι Ζωή και ο Παναγιώτης,δυο παιδιά δώδεκα χρονών,θα γίνουν φίλοι και θ' αγαπηθούν.

''Το καλοκαίρι του 1935 το θυμάμαι τόσο πολύ,σαν να το 'χω μέσα μου βιβλίο και το διαβάζω τόσα χρόνια μοναχός.Είναι οι σελίδες του μπρος πίσω,ανάκατες.Λέω να τις συγυρίσω,να βάλω μια αρχή κι ένα τέλος για να το διαβάσουν τα παιδιά μου.ίσως γιατί είναι το καλοκαίρι που σημάδεψε τη ζωή μου,ίσως γιατί δε θέλω να σβηστούν για πάντα εκείνες οι ημέρες τη; Βαγίας που πάνω τους χτίστηκαν ξενοδοχεία και βίλες τσιμεντένιες.Ο θόρυβος του τρανζίστορ,που αγόρασα στ' αγόρια μου,έδιωξε τα πουλιά από τη μουριά μας.
Έχει έναν πρόλογο το καλοκαίρι μου:το καλοκαίρι του 1934.Όταν οι Αϊβαλιώτηδες ανακάλυψαν το χωριό μας.Η βενζίνα τους κουβάλησε από τον Πειραιά στη Σουβάλα,κι από κει το μουλάρι τούς έφερε γιαλό γιαλό από το χωματένιο δρόμο και τους σταμάτησε μπροστά στο σπίτι μας.''
(απόσπασμα από το βιβλίο)

2)Εξιλέωση-Ίαν ΜακΓιούαν:Επίσης λατρεμένο μυθιστόρημα για μεγαλύτερες όμως ηλικίες.Εδώ θα βρεις λίγο μυστήριο,λίγο έρωτα,λίγο οικογενειακές συγκρούσεις και λίγο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.Ακούγεται σαπουνόπερα;Όχι δεν είναι.Είναι ένα αριστούργημα,μια ιστορία για το πώς πασχίζει η ανθρώπινη ψυχή να εξιλεωθεί.Εξελίσσεται σε τέσσερα χρονικά επίπεδα με την υπέροχη γραφή του ΜακΓιούαν και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Την πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού του 1935, η δεκατριάχρονη Βριώνη Τάλλις βλέπει την αδερφή της Σεσίλια να πετάει τα ρούχα της και να βουτάει στη στέρνα του κήπου, κάτω από το βλέμμα του παιδικού της φίλου Ρόμπι Τέρνερ, ο οποίος, όπως και η Σεσίλια, έχει πρόσφατα επιστρέψει από το Καίμπριτζ. Το περιστατικό θα αλλάξει για πάντα τη ζωή και των τριών. Ο Ρόμπι και η Σεσίλια θα έχουν υπερβεί ένα όριο με τρόπο που δεν θα μπορούσαν ούτε να φανταστούν και θα έχουν γίνει θύματα της παιδικής φαντασίας της Βριώνη. Κι εκείνη θα γίνει μάρτυρας ανομολόγητων μυστηρίων και θα διαπράξει ένα έγκλημα από το οποίο δεν θα πάψει να προσπαθεί να εξιλεωθεί όλη την υπόλοιπη ζωή της.(πηγή)

3)Η Αίθουσα του Θρόνου-Τάσος Αθανασιάδης:Ναι,πιστεύω,πως ανήκει στα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας.Πολλοί από εσάς μπορεί να έχουν παρακολουθήσει τη μεταφορά του στην τηλεόραση πριν δεκάξι χρόνια,που ομολογουμένως ήταν επιτυχημένη.Στο βιβλίο όμως θα βρείτε και πράγματα,που σε μια σειρά είναι πρακτικά δύσκολο να χωρέσουν.Η Αίθουσα του Θρόνου έχει να σου πει πολλά και να σε προβληματίσει για ακόμα περισσότερα.Σχετικά έχω γράψει και εδώ.

Στο μυθιστόρημά του αυτό ο Tάσος Aθανασιάδης περιγράφει μιαν ομάδα από νέους και νέες, καθώς απολαμβάνουν τις μέρες του καλοκαιριού σ’ ένα φανταστικό νησί των Kυκλάδων. Πίσω, ωστόσο, απ’ τη φαινομενική τους μακαριότητα, κάτω απ’ το θάμπος του αιγαιοπελαγίτικου ουρανού, ακούνε τη βασανιστική φωνή που τους ψιθυρίζει μέσα τους πως είναι πια καιρός να πάρουν μια σοβαρή απόφαση για το μέλλον τους. Tις ψυχολογικές αντιδράσεις τους μπροστά στα γεγονότα, που αιφνιδιάζουν τα σχέδιά τους γι’ αυτό το μέλλον, μας τις ζωντανεύει ο συγγραφέας των "Πανθέων" με σκηνές αλληλοδιάδοχες από αισθησιακή μέθη μα και δραματική αβεβαιότητα. Tην "Aίθουσα του θρόνου", μεταφρασμένη στα γερμανικά, υποδέχτηκε με εγκωμιαστικά σχόλια η ξένη κριτική. Tο βιβλίο χαρακτηρίστηκε "ένα αριστούργημα από την Eλλάδα", "ένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά μυθιστορήματα της εποχής μας", "έπος συμφιλιώσεως των λαών"(πηγή)

4)Ροκ Ρεφρέν-Μάνος Κοντολέων:Κι άλλο βιβλίο των εφηβικών μου χρόνων,που με είχε αφήσει με τις καλύτερες εντυπώσεις.Θα το διαβάσεις και θα νιώσεις να σε πλημμυρίζει η μουσική και οι νότες.Το μυθιστόρημα αυτό θα σου πει,πως ροκ δεν είναι μόνο οι ηλεκτρικές κιθάρες και οι δυνατοί ήχοι,αλλά μια ολόκληρη στάση ζωής.

''Είναι ροκ ο Σεφέρης;''
''Όχι!''
''Ο Καβάφης;''
''Ναι...με τα μπούνια!''
''Η Αντιγόνη;''
''Ναι!''
''Ο Πατσίνο;''
''Όχι''
''Ο Νίκολσον;''
''Και ο πρώτος,μάλιστα!''

Η Ερατώ εκείνο το καλοκαιριάτικο απόγευμα,είναι πολύ ευτυχισμένη.Γιατί είναι ερωτευμένη με το Λίνο.Κι αυτός επίσης την αγαπά πολύ.Τον Λίνο λοιπόν σκέφτεται εκείνο το καλοκαιριάτικο απόγευμα.Το Λίνο...το νέο αστέρι του ροκ!

(απόσπασμα και περίληψη από το βιβλίο)

5)Τα δελφινάκια του Αμβρακικού-Ντίνος Δημόπουλος:Τα Δελφινάκια τα πρωτογνώρισα,όταν παρακολούθησα την ομώνυμη ταινία και μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο στα πέντε μου χρόνια.Το βιβλίο είναι κι αυτό εξαιρετικό και νομίζω,πως δεν έχω λόγια γι' αυτόν τον ύμνο στη φιλία.Κάπου στις σελίδες του κρύβεται η αθωότητα,που είχαμε όλοι μας όταν ήμαστε παιδιά και πασχίζουμε να τη διατηρήσουμε όσο μεγαλώνουμε.
Στα plus για εμένα ήταν,ότι τη μικρή ηρωίδα του βιβλίου την έλεγαν Ανθούλα...ε,πολύ θέλει να το λατρέψω;

Ο Πέτρος κι η Ανθούλα, τα δυο χαριτωμένα «δελφινάκια του Αμβρακικού», παιδιά μιας άλλης εποχής κι ενός παλιού ξεχασμένου κόσμου, ξεκινάν από το μικρό τους θαλασσοχώρι και, ταξιδεύοντας μέσα από το χρόνο και μέσα στο χρόνο, έρχονται κοντά μας για να μας ανιστορήσουν με τη δική τους μαγική γλώσσα το γοητευτικό παραμύθι τους.
Η μεγάλη φαντασία τους, η τρυφερή τους ψυχή, οι χαριτωμένες τους διαβολιές και, προπαντός, η ανεξάντλητη αγάπη για τον διπλανό τους γκρεμίζουν τα σύνορα και τις συμβατικότητες των καιρών μας κι ανοίγουν φωτεινούς δρόμους στη ζωή, αδιανόητους για τη λογική των μεγάλων.
Μια δροσερή, κεφάτη, συγκινητική κι απίστευτη περιπέτεια, που την παρακολουθούν λεπτό το λεπτό, σελίδα τη σελίδα, με κομμένη ανάσα, όχι μόνο οι μικροί αλλά κι οι μεγάλοι αναγνώστες μας.(πηγή)




4 σχόλια:

  1. 1,4,5 τα ειχα διαβασει μικρη. Την Εξιλεωση, ειδα την ταινια και δε μου αρεσε. Την Αιθουσα θελω να τη διαβασω. Μολις τελειωσα του Καλπουζου το "Ο,τι αγαπω ειναι δικο σου" και μου αρεσε! Τωρα διαβαζω της Ζεη το "Με μολυβι φαμπερ νουμερο δυο" και κου θυμιζει ολη αυτη την εποχη που αποτυπωνεται και στα βιβλια της Σαρη αλλα και στα υπολοιπα της Ζεη. Η Ευγενια Φακινου σ'αρεσει; Ειναι απο τις αγαπημενες μου.

    Επισης, εχεις account στο goodreads? Αν ναι, θα σε κανω add για να ανταλλασσουμε βιβλιονεα! (Σαν απειλη ακουγεται χαχαχα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύη σκέφτηκα,να προτείνω κάποια από τα βιβλία που είχα διαβάσει παιδί και έφηβη,γιατί σ' αυτές τις ηλικίες είμαστε ακόμα πιο ''αγνοί'' όσον αφορά τα αναγνώσματά μας και εκτιμούμε με διαφορετικό τρόπο.
      Αυτό τον καιρό διαβάζω το ''Για ποιον χτυπάει η καμπάνα''.Είναι μεγάλο και κάπως ''βαρύ'' αλλά αξίζει!!!
      Το ''Με μολύβι φάμπερ νούμερο 2'' δεν το έχω διαβάσει ακόμα,αν και τα βιβλία της Άλκη Ζέη τα έχω διαβάσει όλα αν όχι σχεδόν όλα.Το δικό μου αγαπημένο είναι ''Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα''.
      Από τα βιβλία της Φακίνου,αν και έχουμε πολλά στο σπίτι,γιατί τη διάβαζε ο πατέρας μου έχω διαβάσει μόνο το ''Έρως,Θέρος,Πόλεμος'' που δε θα έλεγα,ότι με ενθουσίασε.Πιστεύω,όμως,πως για να αποκτήσω ολοκληρωμένη εικόνα θα πρέπει να διαβάσω κι άλλα.
      Στο goodreads δεν έχω account,αλλά νομίζω πως μόλις επιστρέψω πρέπει να το δρομολογήσω!
      Τα φιλιά μου και καλές αναγνώσεις!

      Διαγραφή
  2. Μ' αρέσει πολύ αυτή η ανάρτησή σου! Κάποια στιγμή επέτρεψε μου να κάνω μία παρόμοια ανάρτηση...
    Δεν έχω διαβάσει κανένα απ' αυτά που ανέφερες, αλλά τα περισσότερα που κίνησαν το ενδιαφέρον.. αυτή την περίοδο εχω τρία βιβλία να διαβάσω, εκ των οποίων τα δυο είναι "τόμοι".. αλλά θέλω πολύ να διαβάσω κάποια απ' αυτά που ανάφερεις.
    Για να πω την αλήθεια Ζωρζ Σαρη δεν έχω διαβάσει, αλλά έχω διαβάσει Άλκη Ζέη. Δεν ξέρω κατά πόσο η γραφή τους έχει κοινά.
    Σου προτείνω να διαβάσεις -αν δεν το έχεις διαβάσει- την "αναδυομένη" του Ξενόπουλου! Οι περιγραφές είναι πολλές (όπως αρμόζει σε εναν τέτοιο συγγραφέα) αλλά στο σύνολο το έργο του προσωπικά με μάγεψε...
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώτα μου φυσικά και να κάνεις κι εσύ μια τέτοια ανάρτηση!Είναι καλό να διαβάζουμε τέτοια άρθρα και να κυκλοφορούν γνώσεις και απόψεις!
      Από τα βιβλία,που προτείνω την εξιλέωση θα τη διάβαζα και χειμώνα(είναι αρκετά ''βαρύ'' βιβλίο)και όλα τα άλλα φυσικά.Τα βιβλία εξάλλου είναι για να σε ταξιδεύουν!
      Ξενόπουλο δεν έχει τύχει να διαβάσω!Θα το βάλω όμως στο πρόγραμμα!
      Να διαβάσεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ βιβλία της Άλκη Ζέη!Με τη Ζωρζ Σαρρή ήταν συμμαθήτριες και κολλητές φίλες,οπότε ίσως εντοπίσεις κάποια κοινά,αλλά η καθεμια έχει το δικό της στίγμα στη γραφή,ξεχωριστό και μοναδικό!
      Καλές αναγνώσεις!

      Διαγραφή