Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Ο τόπος που λάμπει!

Καλοκαίρι και θεσσαλικός κάμπος.Σκέφτεσαι αυτομάτως:ΖΕΣΤΗ.Δε σε αδικώ.Το καλοκαίρι ο κάμπος μπορεί να σε κάψει.Είναι σίγουρο.Αν βγεις καταμεσήμερο έξω θα έρθει ο ήλιος και θα θρονιαστεί για τα καλά στο κεφάλι σου.Θ’ ανάψεις και θα ψάξεις να βρεις μια σκιά,ένα δέντρο,κάτι να σε δροσίσει.Θα ψάξεις πολύ.Εκεί που έχεις αρχίσει ν’ απελπίζεσαι θα βρεις ένα χαμηλό δεντράκι,ίσως και πιο ψηλό και δίπλα ένα μικρό σπιτάκι,ίσως κάτι σαν παραγκούλα.Ένα τσαρδάκι,που θα λέμε εδώ στη Θεσσαλία.Το σπιτάκι θα ανακαλύψεις,πως είναι κάτι σα μικρή αποθηκούλα,εκεί που οι αγρότες αφήνουν διάφορα εργαλεία της δουλειάς τους.Είναι ένα μικρό σπιτάκι στη μέση του πουθενά,μ’ ένα δέντρο στη μέση του πουθενά.Χωράφια έχει γύρω-γύρω.

Ίσως με τόση ζέστη και με τον ήλιο να ‘ναι βασιλιάς εδώ,να πιστέψεις,πως τίποτα δε μπορεί καν να φυτρώσει εδώ.Κι όμως όταν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις πράσινες-καταπράσινες εκτάσεις από τα βαμβάκια και άλλες που τώρα είναι χρυσαφιές από τα κομμένα σιτάρια με μεγάλες αχυρόμπαλες αφημένες εδώ κι εκεί και φαντάζεσαι τον εαυτό σου πάνω σε μια αχυρόμπαλα,που γυρίζει όπως ένα χάμστερ στον τροχό του.
Κατά τα άλλα δέντρο πουθενά.Μερικές φορές νευριάζεις ‘’αμάν πια!ξερός τόπος!’’ και θες να πας σε κάποιο βουνό και να καθίσεις αιώνια μέσα στα έλατα.Αργά-αργά την ανακαλύπτεις αυτή την περίεργη,άγρια ομορφιά.Το μάτι να μη σταματάει πουθενά,οι δρόμοι να περνάνε μέσα από τα χωράφια,που και που να εμφανίζεται και κάποιο χωριό και εκεί που δε το περιμένεις να βλέπεις κι ένα παράπηγμα-παρατημένο με ταμπέλα παρακαλώ! ‘’Καφετέρια Κόπα Καμπάνα!’’Εξωτικοί ρυθμοί στους θεσσαλικούς αγρούς και cult έμπνευση!Αν λειτουργούσε η καφετέρια-σκέφτεσαι-σίγουρα θα έπινα ένα τσιπουράκι και θα έτρωγα ντομάτα από το κοντινότερο μποστάνι.Εσύ ακόμα να καίγεσαι,αλλά τώρα δε σε νοιάζει.Κάθεσαι και κοιτάς τα καλάμια,που έχουν φυτρώσει στο χαντάκι δίπλα στο δρόμο και αναλογίζεσαι,πως τελικά καμιά καλαμιά δεν μένει μόνη της στον κάμπο.Είναι μεγάλες-μεγάλες παρέες και διασκεδάζουν όταν ο άνεμος φυσάει ανάμεσά τους.Βγάζουν ήχους απλούς αλλά μαγικούς-σαν πρωτόλειο νέου συνθέτη.
Τα νερά γύρω σου και πολλά και λίγα.Πολλά στα βαμβάκια,που διψάνε για νερό και ρουφάνε άπληστα την κάθε σταγόνα.Λίγα στο χωριό,όταν ανοίγεις τη βρύση και ίσα που τρέχουν λίγες σταγόνες.Είναι φορές που θα κάνει και πολύ καιρό να βρέξει.Τότε νιώθεις και την ανησυχία.Μην ξεραθούν τα σπαρτά,χρειάζονται κι άλλο νερό,η γεώτρηση στερεύει.Ως εκ θαύματος τότε έρχεται και η βροχή και όλα σώζονται.Ο τόπος δροσίζει για λίγες μέρες και ευγομωνείς,που έστω για λίγα βράδια μπορείς να κοιμηθείς χωρίς να στριφογυρίζεις από τη ζέστη στο κρεβάτι σου,ιδρωμένος.Κι άντε πάλι μετά ο ήλιος,θυμώνει γιατί δε μπορεί ένα βροχερό σύννεφο να του παίρνει τη δόξα κι εμφανίζεται ξανά παντοκράτορας όλων.

Τον κοιτάς με μισόκλειστα μάτια,βάζοντας το χέρι σου σαν γείσο πάνω στο μέτωπό σου κι ευχαριστείς για τη λάμψη που σκορπίζει σ’ αυτόν τον τόπο.Τον τόπο σου.

12 σχόλια:

  1. Αν και σαλονικιά γνωρίζω από κάμπους καθότι η μισή είμαι από τις Σέρρες. Καμπίσιο το χωρίο του πατέρα μου. Χωράφια, χωράφια, χωράφια παντού. Για αυτό και δεν ήθελα να πηγαίνω και πολύ εκεί. Βαριόμουνα οικτρά. Τώρα το μετανιώνω όμως πικρά γιατί θα μπορούσα να είχα περάσει περισσότερο χρόνο με εκείνον τον παππού μου (γιατί είχα κι άλλους δυο στην πόλη) που ήταν και πολύ καλός. Κριμα, τότε βέβαια δεν είχα ψηφιακή κάμερα και android κινητό για να βρίσκω ενδιαφέρον στα οριζόντια τοπία. Συγκινήθηκα που να πάρει η ευχή. Εσύ όμως γιατί κυκλοφορείς στο ήλιο; Βοηθάς σε τίποτα δουλειές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα δεν κάνω δουλειές έχω όμως πολύ καλά την αίσθηση του κάμπου το καλοκαίρι λόγω των παππούδων μου,που καλλιεργούσαν βαμβάκια.Εμένα μου άρεσε,να πηγαίνω στα χωράφια το σούρουπο,γιατί τότε είχε πραγματικά δροσιά εκεί.Η μόνη στιγμή της ημέρας,που είχε δροσιά...Υπάρχει η όμορφη πλευρά,αρκεί να τη δούμε!

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα
    Ο παντοκράτορας ήλιος κυριαρχεί στο τόσο γλαφυρά δοσμένο κείμενό σου. Είναι γεγονός ότι όταν κάνει ζέστη αναζητάς έστω ένα μικρό δεντράκι για να ξαποστάσεις στη σκιά του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη εδώ ο ήλιος μας ζεσταίνει για τα καλά!Και για σκιά....δύσκολα τα πράγματα!

      Διαγραφή
  3. Μόνο ένα γνήσιο θρέμμα τού κάμπου, θα μπορούσε να κάνει τέτοια περιγραφή, που μέσα απ' τα γραφόμενά του να ξεπροβάλλουν ντροπαλά οι κεχριμπαρένιες αχτίδες του ήλιου. ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Lysippάκι!Τι να κάνω;;Ξεχειλίζει ο κάμπος από μέσα μου!!

      Διαγραφή
  4. Τι όμορφη περιγραφή του τόπου μας!! Να είσαι καλά!
    Και πόσο δίκιο έχεις! Όσο κι αν μας ταλαιπωρεί μερικές φορές, άλλο τόσο μας μαγεύει...
    Φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Έλλη μου!
      Μα δεν είναι μαγευτικά!Ξεχνάω και ζέστη και λειψυδρία και κουνούπια και όλα!
      Είναι πανέμορφα!!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  5. Κάμπος + Θεσσαλία + τσίπουρο + καλή παρέα.. ποιος δίνει σημασία στον παντοκράτορα ήλιο; :))
    Φέτος μας έχει λυπηθεί λιγάκι ο καιρός προς στιγμήν.. αλλά τον Αύγουστο θα του δώσει και θα καταλάβει.. έτσι φαίνεται!
    Καταπληκτικά γραμμένο το κείμενό σου, Ανθή μου!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Paloma κι εσύ θεσσαλιώτισσα;Καταλαβαίνεις απολύτως τότε!!
      Η αλήθεια είναι,πως έχουν υπάρξει και ΠΟΛΥ πιο ζεστά καλοκαίρια!!!
      Για να δούμε...
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Δηλώνω άσχετη με το θέμα όσο δεν πάει! Τα περίεγραψες όμως τόσο κατατοπιστικά..!
    Να περνάς όμορφα φιλάκια Ανθή μου!

    ΥΓ: Χθες κατάλαβα ότι ήσουν εσύ στη σελίδα που σχολίασες! Κάλιο αργά..! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου ελπίζω να έφτιαξα όμορφες εικόνες του θεσσαλικού κάμπου!Σήμερα άρχισε να μας κάνει πολύ ζέστη εδώ στη Λάρισα!
      Τα ωραιότερα διαβάζουμε στη σελίδα σου!
      Τα φιλιά μου!!

      Διαγραφή