Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Στιλέτο κατάστηθα

Όταν μετά από αρκετές μέρες διαβάσματος λόγω εξεταστικής βγήκα με μια πολύ καλή μου φίλη έξω για ψώνια θέλοντας να εκμεταλλευτούμε και τις εκπτώσεις των καταστημάτων,δεν περίμενα όλα αυτά,που θα συνέβαιναν εκείνη τη μέρα.Ήταν ένα πολύ ωραίο,ηλιόλουστο πρωινό και η αγορά ήταν γεμάτη κόσμο,ώστε περπατούσαμε στο πεζοδρόμιο με αρκετή δυσκολία.Έπειτα από αρκετή ώρα,που χαζεύαμε βιτρίνες,αποφασίσαμε να μπούμε επιτέλους σ’ ένα κατάστημα ρούχων.Τριγυρίσαμε για λίγο εδώ κι εκεί ψάχνοντας να βρούμε κάτι,που θα μας αρέσει.Καθώς περπατούσα αργά-αργά διαπιστώνω πως η φίλη μου είχε μείνει καρφωμένη σ’ ένα σημείο.Της μίλησα και μου απάντησε σαν υπνωτισμένη ενώ το βλέμμα της είχε καρφωθεί όπως θα καταλάβαινα μετά από δευτερόλεπτα στο σταντ με τα μπλουζάκια.Τα μάτια της έλαμπαν και χωρίς να το καταλάβω με μια ταχυδακτυλουργική κίνηση έβγαλε την τσάντα από τον ώμο της,την πέταξε πάνω μου και έτρεξε προς το σταντ με τα χέρια απλωμένα!Τότε κατάλαβα,πως μόλις είχε ‘’ερωτευτεί’’.Τι;Μα ένα από τα κρεμασμένα μπλουζάκια!
Παρόλο που η φίλη μου ήταν αρκετά γρήγορη,λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο,γιατί σε τέτοια μαγαζιά,που γίνεται χαμός από κοριτσόκοσμο,πάντα καραδοκεί μια ανταγωνίστρια!Το πολυπόθητο(και πολύπαθο θα έλεγα)μπλουζάκι βρέθηκε ταυτόχρονα στα χέρια της φίλης μου και μια άλλης κοπέλας,που το διεκδικούσε φυσικά και αυτή!Πλησίασα κι εγώ(λάθος μου!)και παρατήρησα τις δύο ανταγωνίστριες να κοιτάζονται με δολοφονικά βλέμματα!
Άκουσα τη φίλη μου,που προσπαθούσε να το παίξει ευγενική να λέει:
-Συγγνώμη,αλλά αυτό το μπλουζάκι,εγώ το πήρα πρώτη,άρα θα σε παρακαλούσα να το αφήσεις!
-Δε νομίζω…έπειτα εγώ το είχα δει πριν από εσένα.
-Και πού το ξέρεις εσύ ρε φώκια,ότι ΕΓΩ δεν το είχα δει πριν από εσένα; (ουπς!η φίλη μου ξαφνικά έριξε το επίπεδο,στο υπέδαφος!)
-Πάρε πίσω τα λόγια σου και πάρε και τα χέρια σου πάνω από το μπλουζάκι γιατί απ’ έξω περιμένει το αγόρι μου και μια κίνηση να κάνω καθαρίζει για πάρτη μου! (χμ…σκέφτομαι…δηλαδή τι θα μας κάνει το παλικάρι;)
-Φώναξε τον ρε το μπούλη σου… (η φίλη μου ξαναρίχνει το επίπεδο και εγώ απομακρύνομαι διακριτικά…)
-Άσε τα χέρια απ’ το μπλουζάκι
-Όχι…ασ’ τα εσύ…(τώρα τσίριζαν και οι δύο τους…)
Και τελικά άφησαν και οι δύο τα χέρια απ’ το μπλουζάκι και τα έβαλαν η μία στο κεφάλι της άλλης.Και μαλλιοτραβήχτηκαν κανονικότατα…το μαγαζί όλο κοιτούσε και εγώ τραβήχτηκα σε μιαν άκρη για να μην είμαι ανάμεσα στις παράπλευρες απώλειες!
Ο καβγάς τελείωσε ξαφνικά,πριν προλάβει καν να έρθει ο σεκιουριτάς κι αυτό γιατί η ‘’ανταγωνίστρια’’ σήκωσε διακριτικά τη γόβα στιλέτο,που φορούσε και την έδειξε στη φίλη μου λέγοντάς της ‘’Φοράω γόβα στιλέτο και το καρφώνω,όπου βρω!’’
Φύγαμε από το μαγαζί εγώ τέρμα τσιτωμένη και η φίλη μου με μαλλί,που μόλις λες και είχε βγει από πυρηνική έκρηξη!Περπατούσαμε αμίλητες για ώρα,ώσπου αποφασίσαμε,να καθίσουμε σε ένα καφέ.Δε της μιλούσα…προτίμησα να ανοίξω την εφημερίδα που αγόρασα και να διαβάσω…Ξεφυλλίζοντας έπεσα πάνω σ’ ένα ρεπορτάζ για την εκμετάλλευση και την κακοποίηση γυναικών.Μιλούσε για το trafficking,την κλειτοριδεκτομή,την ενδοοικογενειακή βία.Οι μαρτυρίες αυτών των γυναικών ένιωσα να με ταράζουν συθέμελα.Κι ύστερα σκέφτηκα τον πρωινό καβγά και ξαφνικά κάνοντας κι εγώ μια ταχυδακτυλουργική κίνηση πέρασα την εφημερίδα μπροστά στη φίλη. ‘’Διάβασε!!’’ της φώναξα! Διάβασε για λίγα λεπτά σιωπηλά κι ύστερα άρχισε,να κλαίει σιωπηλά πάλι.Έσκυψε το κεφάλι και το έκρυψε ανάμεσα στις παλάμες της. ‘’Ντρέπομαι’’ ψιθύρισε…

Της σήκωσα το κεφάλι και της σκούπισα τα μάτια. ‘’Δε χρειάζεται,να ντρέπεσαι…σήμερα έμαθες-μάθαμε κι οι δυό μας-ποια είναι τα σημαντικά σ’ αυτή τη ζωή!’’ 

6 σχόλια:

  1. Καλησπέρα και καλώς σε βρήκα!
    Μου έχει τύχει να βρεθώ μπροστά σε μια τέτοια σκηνή... ήταν περίοδος εκπτώσεων καλή ώρα. Θυμάμαι πως είχα εντυπωσιαστεί και είχα σκεφτεί "μα, καλά, πόση βαρύτητα και αξία μπορεί να έχει ένα μπλουζάκι, ώστε να σε κάνει να μαλώνεις έτσι γι΄αυτό"; Όπως καταλαβαίνεις, συμφωνώ μαζί σου - άλλα είναι τα σημαντικά στη ζωή.
    Θα χαρώ να τα λέμε, καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες!! πράγματι...δυστυχώς τέτοια φαινόμενα είναι πολύ συχνά ειδικά τις μέρες των εκπτώσεων.Το σημαντικότερο είναι όλοι μας να ιεραρχήσουμε σωστά τα όσα αξίζουν στη ζωή!
      Καλή συνέχεια και θα χαρώ κι εγώ πολύ να τα λέμε!!Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Πραγματικά μένω άναυδη κάθε φορά που δύο γυναίκες μπορεί να τσακωθούν για τόσο γελοίους λόγους και να ρίξουν τόσο χαμηλά το επίπεδό τους.. Μετά συγχωρήσεως αλλά έφταιγαν σαφώς και οι δύο. Μπράβο σου για την κίνησή σου να ταρακουνήσεις την φίλη σου.. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.. Η εφημερίδα ήταν εκεί για κάποιο λόγο και ευτυχώς που εσύ είχες τα μάτια σου και το μυαλό σου ανοιχτά για να τον καταλάβεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου δυστυχώς το επίπεδο μπορεί,να πέσει πολύ χαμηλά καμιά φορά!Ευτυχώς όμως ανακτάται γρήγορα,γιατί πιστεύω,πως όλοι έχουμε ευαισθησίες μέσα μας και τις ανακαλύπτουμε,όταν κάτι μας ταρακουνήσει!''Τα μάτια μας ανοιχτά''Ναι!Το σημαντικότερο,που μπορούμε,να κάνουμε!

      Διαγραφή